Café "Afternoon"

Nogal verveeld kwam Sumiko binnen gelopen. Ze keek wat om zich heen kijkend naar alle mensen die hier zaten, waar ze er geen van kende. Tot haar een iets bekender gezicht opviel, even overwoog ze de optie om op haar af te stappen maar bedacht zich toen dat de kans groot was dat het meisje haar helemaal niet kende.
Rustig liep ze naar de bar waar ze bier bestelde, haar standaard favoriete drankje.

Robyn hield nog steeds haar vuist voor Jayden, en wou net wat gaan zeggen, tot plots haar ogen groot werden bij het zien van de zeis van het kleine meisje. Ze keek even naar de man en het kind, maar besloot zich maar niet te moeien. Ze schudde even haar hoofd, en wou weer verdergaan, tot ze de deur zag opengaan, en de heerlijke verschijning die erdoor liep. Sumiko. Sumiko was anders dan Kagami. Wanneer ze Kagami zag, begon ze te stotteren, wist ze niet wat ze moest zeggen, was ze verlegen en geïntimideerd door haar schoonheid. Bij Sumiko verscheen onmiddelijk de charmante grijns, zoals nu, had ze zin om te versieren, en gewoon binnen te doen. Robyn volgde eerst met haar ogen Sumiko tot aan de bar, en toen ze eenmaal gezeten was, draaide ze op de kruk in haar richting. Ze leunde nonchalant op de bar terwijl ze Sumiko van kop tot teen checkte.

Sumiko nam on wetend een enorme slok van haar bier zonder dat ze echt door had dat er iemand naar haar zat te kijken. Pas toen ze het bier terug op de bar zetten en weer een beetje op zich heen begon te kijken zag ze het meisje waar ze eerst nog even naar toe wilde gaan.
Snel keek ze om en ook weer terug met een klein lache naar Robyn, die tot haar verbazig al een enorme glimlach op had.
'Ehh hee', zei Sumiko uiteindelijk maar.

Arisu zag een paar gezichten die ze eerder had gezien, uitsluitend in het pakhuis. Haar ogen bleven hangen op het meisje met en enorme zeis in haar handen. "Right" ze nam een slok van haar cola en keek naar het meisje met de zeis, misschien ging hier nog wat leuks gebeuren. Ze draaide zich om naar het meisje dat net een biertje bestelde. Weer een onbekend gezicht, ze stond op en liep naar een bank in de hoek van het café. Dat zat een stuk beter dan zo'n barkruk.

Jayden staarde wat beledigd naar Robyn en greep haar ruw bij haar schouder om haar door elkaar te schudden, 'Hoe bedoel je assiosiaal? Wegdraaien midden in een gesprek zo vind je nooit iemand,' hij staarde Robyn met een alles vernietigende blik aan. 'Als je Kagami voor je wilt winnen zou je er wel meer voor moeten doen dan je denkt hoor,' hij snoof en begon daarna weer te grijnzen. 'Veel meer,' vulde hij vrolijk aan.

Robyn grijnsde breed en knipoogde even naar Sumiko. 'Heey scha..' Robyn werd ruw onderbroken door Jayden die aan haar schouder hodderde, zodat ze hem weer aankeek. 'Ik was totaal niet associaal! Ik ging die chick net binnendoen!' protesteerde ze, tot ze even tot besef kwam. 'Ohw, juist ja! Kagami!' grinnikte ze even ongemakkelijk. 'Wat zei je juist van Kagami..?' probeerde ze zo tactvol mogelijk te vragen. Ze had echt totaal niet gehoord wat hij zei.

'Als je het niet kan, van maar een iemand houden, dan moet je er ook niet aan beginnen he moppie,' opeens klonk het heel droog en plat, 'ik zei dat Kagami echt niet valt op iemand die zijn zinnen op iedereen zet, stel dat ze dat wel zou doen dan zou ik daar alles aan doen zou ze daar niet meer op vallen, nee het is niet makkelijk om Kagami aan de haak te slaan, je hebt nog een lange weg te gaan!' misschien was het toch niet zo slim geweest om Jayden hiervoor te vragen, 'maar eerst gaan we je een make-over geven hoor darling want dit kan echt niet, kijk je nagels!' hij wees op Robyn's nagels die -in zijn ogen- vergelijkbaar waren met de nagels van een kleuter die de hele dag in de aarde had liggen froeten.

Robyn keek hem een beetje schuldig aan en luisterde naar zijn "preek". Ze slaakte een zucht en keek hem aan, waarna ze met haar arm op de bar leunde. 'Okay, je hebt gelijk.. Het is gewoon nogal moeilijk..'
Met grote ogen keek ze naar Jayden, en toen naar haar nagels. 'Wat is er met m'n nagels?' zei ze met een gefronsde wenkbrauw. Ze waren inderdaad vuil, en lang, zodat er nog meer onder kon blijven zitten. Ze wriemelde even met haar vingers, en grijnsde toen. 'Denk er wel aan dat je zo vaak mogelijk "dude", "gozer", "gast" of "chick" moet blijven zeggen. Dan ben je al ver!' glimlachte ze.

Sumiko keek even verbaast, hoorde ze nu wat ze dacht dat ze hoorde. Ze dacht er maar niet over na, vast mis verstaan. Dacht ze.
Ze wilde naar haar naam vragen om zeker te weten of zij Robyn was, het meisje waar Kayto maar niet over op kon houden, maar ze had zich al weer terug gekeerd naar de jongen waar mee ze aan het praten was. Sumiko nam een slok van haar biertje en keek weer wat voor haar uit.