De Karaoke Bar

in de stad is een karaoke bar die echt elk nummer heeft, erhangt een gezellige sweer en je kan er wat te eten en te drinken krijgen. het is er nooit echt apnormaal druk.
je kan ook zelf muziek meenemen om in het apperaat te stoppen.
Regels: geen spam
aantal persoonen: niet meer dan 8

____________________________
Miyo liep de bar in en ging op een kruk zitten en keek naar een jongen die uitbundig een eind maakte aan zijn nummer, toen hij klaar was ging er niemand anders zingen. Miyo stond op en liep naar het apperaat en stopte er een cd van haar zelf in. de machine zoemde en begon toen geluid te maken. Miyo pakte een microfoon en begon met zingen.

Momo zat aandachtig te luisteren en wiebelde vanop haar stoel vrolijk mee. Ze had het lied nog nooit gehoort maar wat ze tot nu toe al er van had gehoort beluisterde ze graag. Ze probeerde de tekst zonder geluid mee te zingen. (dus bewoog alleen met lippen) Zenuwachtig tikte ze met de tippen van haar schoenen tegen elkaar. Ze had nu al een stuk of 5 mensen voor gelaten sinds ze hier naar binnen was gewandelt. Momo kon maar geen genoeg zelfvertrouwen bij elkaar oprapen. Misschien als het meisje gedaan had zou ze vragen hoe zij zo zonder angst op het podium ging staan.

Miyo was klaar met haar nummer en haalde de cd eruit, ze stopte de cd weg en liep van het podium af terug naar haar kruk, een paar menen lachde vriendelijk naar haar dat ze het goed had gedaan. Miyo pakte een flesje water uit haar tas en nam er een slokje van. uit haar ooghoek zag ze een meisje met blauw haar zitten.

Met een vrolijk sprongetje stelde ze zich recht en plofte ze zich neer op de kruk naast Miyo. Zonder het zelf echt te beseffen keek ze met een brede glimlach naar haar. In haar hoofd zocht ze een goede openings zin of moest ze alleen hallo zeggen zonder zin? Haar comunicatie systeem was nog altijd een warboel maar het beterde.. langzaam...

Miyo keek het meisje glimlachend aan, "Hallo" zei Miyo maar gewoon om te beginnen. Ze keek hoe een klein jongetje het podium op klom en ook ging zingen,

'hej!' kwam er blij uit maar toen veranderde haar uitdrukking in een oogwenk. 'um..' begon het al aarzelend terwijl ze nerveus glimlachte en nerveus de toppen van haar wijsvingers tegen elkaar liet botsen. 'ik vroeg me af hoe je dat doet.. zo zingen voor mensen...' Opgelucht haalde ze weer adem toen dat er uit was en keek ze hoopvol naar Miyo. Haar stem veraarde dat ze een androïde was maar dat kon Momo helemaal niks schelen.

Miyo glimlachte naar Momo. "ik zong al sinds dat ik klein was voor mij 2 kleine zusjes. ik ben dus al een beetje gewend om voor publiek te zingen." zei ze ze dacht even na dit bracht dit meisje geen hoop.. "maar als je gewoon echt graag wilt moet je er voor gaan" zei ze er nog vlug achteraan. "ik ben trouwens Miyo." zei ze terwijl ze haar hand uitstak.

( Mag Noëll er ook bij komen? :] )

((Sure, ga je gang het is een vrij topic ^^))

Momo keek even met gefronste wenkbrauwen naar Miyo's hand. Wat moest je ook alweer doen bij dit soort omstandigheden. Oja! nu weet ik het weer Vlug haalde ze een muntje uit haar zak en stak het in Miyo's hand. 'bedankt miyo-chan, mijn naam is Momiku, maar je mag me momo noemen' x3 Ze wist even niet meer dat je handen moest schudden maar dacht er wel weer aan dat mensen graag worden beloond als ze hadden geholpen.

Noëll liep met grote ogen de karaoke bar binnen. ze zag er niet veel mensen zitten, en zelf nam ze plaats op een krukje dat ergens bij het raam stond. Ze trok netjes haar jas uit en bond dat om haar middel heen zodat ze die niet zou vergeten. Nogmaals keek ze om zich heen en zag 2 meisjes zitten die het blijkbaar hadden over dingen zoals hobby's, althans dat dacht ze in iedergeval.

Miyo keek nogal verwondert naar het muntje en trok haar hand langzaam weer terug. "dus.." begon ze weer. "wat doe jij zoal?" vroeg ze.

____
ik hoefde niet weg foutje XD

Momo legde nadekend haar vinger op haar lippen. 'hmm, ik zing vaak, ik bespeel piano, gitaar, dwarsfluit en drum, ander instrumenten kan ik nog niet bespelen' Klonk ze sip maar daarna schoot haar stem weer de hoogte in toen ze verder begon te praten. 'ik werk in La push, café afternoon en en ...' ze teldde mee op haar vingers maar bleef steken op nummer drie. 'Zana (kledingswinkel) jij?'

Miyo dacht na beizichzelf ze kon niet vertelen dat ze van Keitou kwam.. "ik werk nergens ik zing heel veel en ik bespeel geen instrumenten." zei ze lachend. ze nam nog een slok van haar water.

Momo lachte mee maar wierp toen haar blik op het podium waar de jongen van weg stapte en werd verwelkomt door een aplaus. 'zo terug' Zei ze en sprong van haar kruk af om daarna het podium op te lopen. Ze koos een lied uit en ging nerveus aan de microfoon staan. Hoopvol keek ze even naar Miyo en las toen de tekst die op het schermpje verscheen. De muziek begon te spelen. Voorzichtig opende ze haar mond en liet haar stem horen. Mensen keken raar op maar bleven toch luisteren. Kouwe rillingen liepen door haar heen maar dat weerhield haar er niet van om te blijven zingen.

Miyo was even verbaasd ana Momo’s stem maar raakte er al snel aan gewend, ze begon met de melodie mee te klappen om haar aan te moedegen. meer mensen begonnen mee te klappen en te joelen.

Momo haalde opgelucht adem en glimlachte vol geluk toen ze gedaan had met zingen. Meteen rende ze naar Miyo toe en ging met nog steeds die zelfde glimlach gaan zitten. 'danku Miyo-chaan!' Zei ze voordat ze haar een knuffel gaf. Ze voelde zich fantastisch en dat was ook duidelijk.

"geen dank geen dank" zei Miyo lachend terwijl ze de bar voor de honderste keer rond keek.

Momo volgde haar blik en zag hoe een paar mensen hun aanstaarde. Ze slikte en eek meteen naar haar voeten. Dat deed ze altijd wanneer ze werd aangekeken. Ze wist niet hoe ze anders moest reageren.


(kmoet weg ;p )

Theresa kwam met een heel rood hoofd wankel de karaoke bar in, ze had van tevoren wat gezopen en wist al niet meer wat onder en boven was.
Met een kleine plof zakte ze in de bank en ze keek Miyo aan "Zeeeegg....ken ik jouw?" voor iemand die straal bezopen was keek ze nog aardig normaal uit haar ogen.

Miyo keek naar het meisje die nogal straa bezopen was, "ik geloof het niet" zei Miyo lachend en keek naar het podium. zou ze gewoon nog eens gaan zingen? met die gedachten even in haar gedachten liep ze weer het podium op sommigen mensen begonnen al te joelen, ze stopte er weer een cd van haarzelf in die begon te spelen.

Momo keek even het meisje dat naast hun was komen zitten. 'hey' klonk ze vrolijk. 'mijn naam is Momiku, maar je mag me momo noemen' Toen Miyo plots weer weg rende naar het podium werd haar aandacht weer helemaal naar haar toe gelokt. Meteen begon ze weer mee te joelen te klappen samen met de andere mensen.

Noëll liet weer eens haar blik over de meiden glijden, dit keer waren het er geen 2, maar 3. Ze zuchte even en keek strak voor zich uit. Ze had niets te doen maar ze vondt het hierbinnen best wel gezellig. Ze stond op en aarzelde even, Zou ze naar hun toe gaan of toch niet? langzaam trok ze haar schouders omhoog en liep richting Momo die aan het luisteren was naar hoe Miyo zong. 'Hoi,' zei ze terwijl ze even glimlachte.

Arisu liep naar binnen, ze herkende gelijk het meisje op het podium. Alleen haar naam wist ze niet, eigenlijk wist ze alleen maar de naam van Chrisopher. Nu stond ze een beetje hulpeloos in de opening van de bar, ze kon niet zingen en ze kende hier niemans dus wat deed ze hier uberhaupt. Uiteindelijk ging ze maar aan een tafeltje vlak naast Noëlle en Momo zitten.

Toen de muziek bijna klaar was drukte Miyo op een paar knopjes de machine reageerde goed en de muziek liep over in een ander nummer, alsof het niks was begon ze gewoon aan een volgend nummer. mensen begonnen hevig te klappen.

((het filmpje zie je inderdaad Miyo))