Kroeg Nakamura

Als je de kroeg binnen komt hangt er een muf bier geurtje die de sfeer compleet maakte. Binnen is het een beetje donker en er staan wat door elkaar gehaalde tafels met stoelen die overal verspreid staan.
Aan de bar zitten altijd de zelfde vaste klanten die op een dag een paar biertjes komen drinken. Ook hangt er een lichte rook lucht en word er voor al veel gedronken en gelachen met de vaste klanten die er vaak komen. Je kunt het een beetje zien als een stam kroeg.

Toegang: Niet té veel want het is een redelijk kleine kroeg.
Regels: -

Christopher kwam de kroeg binnen, en keek even om zich heen om te beslissen waar hij eens zou gaan zitten. Hij zag dat er nog een paar plekken vrij waren aan de bar, en ging op een van de krukken zitten. Hij wilde perse niet aan een tafeltje zitten, dan duurde het zo lang voordat ze eindelijk je drankje kwamen brengen. Christopher trok zijn jas uit, en legde die op de grond neer voor zijn kruk. Hij wenkte even naar de barman, en wachtte tot die naar hem toe kwam.

Kayto hand zijn ene hand in zijn zak en zijn andere hand haalde net zijn sigaret uit zijn mond waarna er een strakke rook wolk uit zijn mond geblazen werd. Hij tikte het as af boven de grond en keek wat verveeld om zich heen ook al wist hij al lang waar hij ging zitten. Met rustige stappen liep hij op de bar af en ging op de laatste kruk zitten die over was.
Naast hem zat een gozer die er zo te zien ook niet lang was. Hij keek even om maar keerde zich toen weer naar een van de andere mensen achter de bank. 'Een biertje', zei hij zonder zijn stem te verheffen.
Niet veel minuten later stond er een koel biertje van zijn neus.

Chris wachte geduldig tot de barman zijn bier voor zijn neus zette, en keek even opzij naar de gozer die naast hem was gaan zitten. 'Hoi,' zei hij droogjes, en pakte zijn biertje die dan eindelijk voor zich stond, en nam een paar grote slokken. Hij wist eigenlijk niet wat hij hier deed. Hij verveelde zich gewoon, dat was het.

Kayto keek rustig op, alsof hij al wist dat hij iets ging zeggen. Voor dat hij zelf wat zei nam hij een slok van zijn bier. 'Hee', zei hij wat droogjes. Kayto was totaal niet het type om zomaar met iedereen een gesprek te beginnen.
Behalve met meisjes, maar voor hem kon hij ook wel een uitzondering maken.
'Dus wat brengt jou hier?', vroeg hij kalm terwijl hij nog een slok van zijn bier nam.

Chris keek even opzij. 'Pure verveling, dat brengt mij hier,' zei hij grinnikent, en zette zijn lege bierglas weer op de bar. 'En, hoe zit het bij jou?' vroeg hij. Al wist hij wel dat zijn antowoord ongeveer hetzelfde zou zijn, het was wel zo beleefd om het te vragen. Hij wiebelde even heen en weer op zijn barkruk, en bestelde een nieuw glas bier.

Kayto lachte even en dronk zijn laatste slok en bestelde toen ook nog een keer voor zich zelf. 'Ook verveling.. dit is, ach nou ja een beetje mijn vaste plek', zei hij met een kleine grijns.
Hij keek naar de barman die de twee biertjes tapte en ze voor hun neus neer zetten. Kayto hief zijn glas en wist niet wat hem bezielde, maar hij vond het wel grappig om zo iemand te ontmoeten. 'Op verveling', zei hij grinnikend.

Nadat Theresa uit het andere cafe was gezet met de benodigde ruwheid was ze opzoek gegaan naar een kroeg/cafe waar ze haar niet zo raar zouden aanstaren.
Haar zeis hing als een kleine ketting op haar rug en ze liep de kroeg in, haar zilver/bruine ogen gleden de kroeg door, dit zag er tenminsten niet zo irritant vrolijk uit.
Ze liep al wat minder chagrijnig naar de bar toe en sprong op een kruk "En wat wil mevrouw hebben?" Theresa keek de man een beetje vaag aan "Iets veel te sterks..."

Chris grinnikte, en volgde Kayto's voorbeeld en hief zijn glas. 'Op verveling,' herhaalde hij, en zette zijn mond aan het glas. Hij nam een paar grote slokken en zette hem toen weer terug op de bar. Hij wiebelde wat met het glas heen en weer, en keek toen weer opzij naar Kayto. Hij had eigenlijk geen idee waar hij het over moest hebben. Hij keek de rest van de bar door, en zag nog een paar mannen, en een meisje. Hij zuchtte. Verveling bleef waarschijnlijk wel deze avond.

Noëll was opzoek naar een leuk stekkie om droog te blijven, dit rot weer had alles aan haar uiterijk verkloot leek het wel. Vaag keek ze opzij toen ze een groot bord zag hangen van een café en besloot daar naar binnen te gaan om te schuilen. Ze opende één van de deuren en kreeg een ontzettende warme lucht in haar gezicht geslagen. Met grote ogen keek ze het café rond dat niet al te druk was, en liep vervolgens richting de bar.

Theresa haar ogen gleden van de bar naar de deur en bleven daar op het meisje rusten dat net naar binnen was gekomen, gewoon een persoon...geen duidelijke elf of weerwolf en zeker geen Haydo.
Ze nam een slok van haar zwaar alcoholische drankje en voelde het meteen, in tegenstelling tot haar broer kon ze totaal niet tegen alcohol maar misschien zou ze als ze lam lag niemand onthoofden.

Kayto grinnikte even, zelfs deze proost deed niets aan zijn verveling, maar het was beter om zich samen met iemand te vervelen dan hier heel lonar aan de bar te zitten.
Ook Kayto nam een paar enorme slokken van zijn bier en liet daarna een enorme boer en grijnsde even. 'Kayto', zei hij terwijl hij zijn hand uit stak naar de jongen.

Christopher glimlachte. 'Ik ben Chris,' zei hij. Hij had Noëll nog niet eens zien binnenkomen. Hij nam nog een slok van zijn drinken, en keek even grinnikent naar Kayto. 'Achja, ik heb echt geen reet te doen hier,' zei hij, en tikte even verveeld tegen zijn glas. Ergens had hij wel zin in een weddenschap, of iets dergelijks. Misschien zelfs een zuip wedstrijd, al was dat misschien niet zo'n heel strak plan.

Kayto knikte. 'Inderdaad', stemde hij in met Chris. 'Hmn, misschien.. kunnen we wat interessants doen', zei hij met een kleine grijns. Hij wist niet wat voor type deze hele Chris was en of hij wel van veel drank en vrouwen hield.
Hij kon het in ieder geval proberen. 'Wie het meeste drinkt.. betaalt een hoertje voor de ander!', zei hij met een brede grijns. Hij deed dat ook wel eens met zijn vrienden en hij vond het geweldig als ze weer voor hem betaalde.

Noëll nam plaats aan de bar naast een meisje met een enorme zeis op haar rug. Ze wist niet wie ze was of wat ze was, maar ze leek het enige meisje te zijn in dit hele café. Ze bestelde een sterk drankje en bekeek de andere mensen die hier zaten, het was er gezellig, klein, en de geur gaf haar een gevoel van thuis zijn, ondanks dat ze hier alleen zat.

Christopher grinnikte om het voorstel van Kayto. 'Hnn, ik zie best wat in een weddenschap, maar ik hoef echt geen hoer,' zei hij droog. 'Ik heb een beter voorstel; als jij wint, dan betaal ik een hoer voor je, als je dat zo graag wilt, en als ik win..' Christopher grinnikte even. 'Dan vraag je het meisje met de zeis mee uit,' zei Christopher, en wees naar het meisje. Plots zag hij dat Noëll naast het meisje met de zeis zat, en zijn hart maakte even een sprongetje. Wat moest hij nou doen? Gewoon naar hij toe lopen? Hij besloot even af te wachten, tot zij hem ook zou zien.

Kayto lachte en knikte toen. 'Deal, dat is best een win win deal weetje', zei hij met een brede grijns, kijkend naar het meisje met de zeis. Ze zag er wel okee uit. 'Doen we', zei hij vrolijk.
Kayto merkte dat Chris er niet helemaal bij was en volgde zijn blik. 'Oee, wie is dat.. heeft onze gozer al een vriendinnetje', zei hij met een breedte grijns en hij poorde in zijn schouder. 'Ziet er goed uit!'.

Noëll sloeg haar glas drinken achterover en zette hem met een luide klap terug op de bar. Ze keek met vage ogen door de kroeg heen en haar oog bleef hangen op Christopher. Ze zag dat hij in gesprek was met een andere jongen, ze wist niet zeker of ze erheen moest gaan en bleef dus even zitten op haar kruk.

Christopher grijnsde even naar Kayto, en zag dat Noëll ook naar hem zat te kijken. 'Nahh, sort of,' zei Chris even, en stond op van zijn kruk. 'Wacht even, ik ben zo terug,' zei hij, en liep naar Noëll. 'Hoi..' zei hij op zachte toon, en krabte even achter zijn oor. Hij wist eigenlijk hoe hij zich moest gedragen na gisteravond.

Kayto grijnsde en draaide zijn kruk richting Chris en het meisje. Hij sloeg zijn armen over elkaar en keek geïnteresseerd naar zijn move. Het was wat stijf maar het kon er mee door.
Hij pakte zijn biertje van achter zich en nam er een slok van terwijl hij vrolijk bleef kijken,

Noëll draaide zich om en glimlachte breed, 'Haai Chris,' antwoorde ze blij. Ze bekeek hem weer van top tot teen, en ze bleef erbij dat hij nog steeds ontzettend mooi was. 'Wat doe jij hier.. met je uhm, vriend?,' ze liet haar ogen even over kayto glijden en glimlachte vriendelijk.

Christopher glimlachte even en keek met een grijns opzij naar Kayto die verderop zat te kijken. 'Ja dat is Kayto, ik heb hem hier net pas ontmoet,' zei Chris droogjes, en pakte Noëll's hand vast. 'Kom, ik stel je wel even voor,' zei hij en trok haar mee richting Kayto. 'Kayto, Noëll, Noëll, dit is Kayto,' zei hij met een lach, en ging weer op zijn kruk zitten, en trok Noëll daarna bij zich op schoot.

Kayto zag hoe de twee terug gelopen kwamen en grijnsde. 'Noëll.. Leuk je te ontmoeten', zei hij terwijl hij haar even bestudeerde.
Hij draaide zijn kruk weer terug naar de bar en bestelde voor hen 3 bier, hij wist niet eens of Noëll dronk, maar dat deed hem verder ook niet veel. 'Dus jullie.. hebben wat? Of hoe zit 't?', vroeg hij lachend.

Noëll die onderhand bij Christopher op schoot zat, schoot vol met de kleur rood en keek met een schuin oog naar Christopher. 'Ik weet het eigenlijk niet,' antwoorde ze terwijl ze haar gezicht liet zakken en naar haar vingers keek. Op dit soort momenten wist ze nooit hoe ze zich moest gedragen, ze viel altijd meteen stil. ze vond het zelf ook niet fijn, maar ze durfde er ook niet veel aan te doen.

Christopher glimlachte even. 'We zien wel hoe het loopt,' zei hij. Hij was vastberaden dat het allemaal wel goed zou komen. Het enige wat hem echt in de weg stond was het feit dat hij een weerwolf was. Hij schudde die gedachte van zich af, daar mocht hij niet aan denken, niet nu. Hij glimlachte lief naar Noëll, en drukte haar even iets dichter tegen zich aan. 'En Kayto, jij bent zoals ik vernomen heb vrijgezel?' Christopher grijnsde en keek naar het meisje met de zeis. 'Staat de weddenschap nog?' vroeg hij lachend.