Huize Thornton

Huize Thornton: Een simpele loft op de 4e verdieping van een niet al te groot flatgebouw. Hier woont Dr. Jonathan Thornton met zijn dochter Robyn. De keuken en de living zijn een grote ruimte, er zijn twee aparte slaapkamers en een badkamer. Buiten de tv, de sofa en de eettafel staan er in de living allerlei spullen van Dr. Jonathan, voor zijn onderzoeken. Hij moet dikwijls naar congressen, dus Robyn heeft vaak het huis voor zich alleen. Robyn en Jonathan hebben een goede band. Hij weet dat z'n dochter op meisjes valt, en heeft daar nooit een probleem mee gehad. Hij vind het altijd leuk als Robyn iemand mee naar huis brengt. Toch denkt hij dat ze zichzelf nog niet helemaal kent.
Jonathan is niet de echte vader van Robyn, dus binnenin hem leeft de angst dat ooit haar echte ouders of echte verwanten zullen komen. Hij weet dat hij niet zonder zijn engel zou kunnen. Robyn weet dat. Ze weet dat ze gevonden werd door Jonathan, maar heeft het daar nooit moeilijk mee gehad. Ze is niet echt geïnteresseerd in haar echte familie. Ze heeft het goed zoals het nu is.

Toegang: Goede vrienden van de familie, op uitnodiging.

((je moet je eerst aan melden en goed laten keuren voordat je mag posten ^^))

(Het maakt niet uit, it is just Robyn her papa)

Jayden had met Robyn afgesproken om naar haar huis te gaan, aangezien het praten in café's niet echt geweldig verloopt omdat mensen zich maar al te graag met jou zaken willen bemoeien. Ook had hij haar een kleine make-over belooft, met zijn enorme make-up koffer sjokte hij de trappen op naar de 4de verdieping, en belde vrolijk aan. Hij had gehoord dat Robyn's vader wetenschapper was, hij verwachte nu eigenlijk een soort robot -een echte robot, geen mens-robot ding- die open zou doen, en een soort wall-e die de kamer schoonmaakte, en haar vader als een soort frankenstein met ontploft haar. 'DARLING ITS ME JAYDEN!!' brulde hij vrolijk, er stond een geweldige smile op zijn gezicht die er bijna niet af te wassen was vandaag.

Jonathan neuriede vrolijk een deuntje terwijl hij met zijn bloemetjesschort stond af te wassen. Zijn handen zwommen in het zeepsop en hij glimlachte de hele tijd. Toen de bel ging keek hij vrolijk op. Robyn had hem verteld dat er iemand voor haar kwam, maar zijzelf zat nog even op de wc. Snel droogde hij zijn handen af met de handdoek die naast hem lag en liep naar de deur toe. Hij schrok even van het geroep en lachte toen eventjes. Opgewekt deed hij de deur open, en keek de kleine jongen aardig aan. 'Zozo, jij bent dus Jayden!' zei hij lachend, en hield de deur voor hem open. 'Kom alvast binnen, Robyn komt zo bij je hoor!' zei hij vriendelijk, terwijl hij terug naar de afwas liep. 'Robyn! Jayden is hier!' riep hij richting de badkamer.

Jayden keek niet meteen op, die vader\wetenschapper zou hem vast niet zo veel boeien, gewoon iemand met een onploft kapsel, maar bij het horen van de vrolijke, maar o-zo diepe sexy stem van die gast keek hij toch maar even voorzichtig op. Zijn oogballen knalde zowat uit hun kassen. Zijn dirty mind nam het even van hem over, Hallo meneer, met U o-zo lekkere stem, zalige geile lichaam waar ik me maar al te graag aan vast wil klampen, dat heerlijke bloemetjes schort dat zo geweldig afsteekt tegen U bruine huid, men bitch, je wilt me hebben in deze positie, ik zie het in je ogen. Ik ben Jayden, ik wil met U naar bed, nu. Fuck het leeftijds verschil, inplaats van deze gedachten uit te spreken werd hij vuur rood, 'J-ja ik ben Jayden,' hij stapte nogal nerveus naar binnen en probeerde zijn schirt wat naar onder te duwen zoals 'het' wat minder zou opvallen, stel je voor dat die gast het zag. Dat zou vreselijk zijn. Hij wiebelde wat ongemakkelijk heen en weer en wachten op Robyn. Hij durfde de gast amper aan te kijken, maar het trok hem gewoon aan. Steeds moest hij even kijken.

Jonathan neuriede nog steeds en keek glimlachend om naar Jayden, die daar maar wat stond te wiebelen. 'Ga toch zitten, Jayden!' zei hij, alsof hij hem al jaren kende. 'Ohja! Ik heb koekjes!' riep hij blij uit, en droogde snel zijn handen af. Hij maakte zijn schort los en trok hem over zijn hoofd, waarna hij hem aan het haakje hing. Hij haalde een schotel met verse koekjes vanonder de folie vandaan en rook aan de heerlijke geur. 'Hmm! Ik hou van de geur van Banana Chocolate Chip Cookies!' zei hij lachend. Hij was echt een typische huisvader, die ook de rol van moeder op zich had genomen. Hij liep snel naar de zetel toe en zette de schotel op de salontafel. Hij liep snel naar Jayden en ging achter hem staan. 'Kom kom, blijf hier niet zo staan! Ga toch gezellig zitten en neem een koekje!' Hij nam Jayden bij de twee schouders en leidde hem naar de sofa, met nog steeds de overblije glimlach op zijn gezicht. 'Ik weet dat je zin hebt!' zei hij lachend, waarbij hij natuurlijk "zin in koekjes" bedoelde.

Jayden staarde de man een tijdje verrast aan, hij had hem door. Zijn hart begon sneller te kloppen en hij kreeg een vuurrode blos op zijn wangen. Kon je nog roder worden dan hij nu was? hij stond langzaam op, en legde een hand op Jonathan zijn borst, 'ohja?' hij pakte de schaal koekjes uit zijn handen en zette die op de tafel (ik ga niet moeilijk doen er staat gewoon een tafel naast hun) hij trok Jonathan de sofa op en kroop bovenop hem. Zijn mondhoeken trokken naar een speels\gemeen grijnsje.

Jonathan keek met een opgetrokken wenkbrauw naar Jayden die een hand op zijn borst legde. Toch glimlachte hij nog steeds, hij wou niet onbeleefd zijn. Met verbaasde ogen volgde hij de schotel koekjes die uit zijn handen verdween en met dezelfde blik keek hij het kleine jongetje aan. Voor hij het zelf wist werd hij door hem op de zetel getrokken en lag hij onder hem. Zijn glimlach leek al iets ongemakkelijker dan ervoor en het liefst wou hij rechtstaan, maar hij kon toch moeilijk een kind van zich afduwen. 'Euhm.. Ik ben bang dat ik niet helemaal kan volgen, hehe!' Een klein ongemakkelijk lachje ontsnapte tussen zijn lippen terwijl hij met grote ogen naar Jayden keek.

'Doe niet alsof je het niet weet oude vent, ik zie het in je ogen, als je mij mijn werk laat doen is het zo gebeurd,' hij schoof wat naar onder en frunnekte met zijn handen aan Jonathan zijn gulp. 'Probeer me maar niet van je af te duwen, probeer maar niks, want hoe lang is het wel niet geleden dat je dit beleefde? 17 jaar? ' hij zette zich wat rechter en had ondertussen Jonathan's gulp al opengemaakt, zijn hele haar zat in de war. Zijn ogen stonden wild. Hij sleurde Janathan's broek wat naar beneden en zette zijn handen aan de rand van Jonathan's boxer.

(Of sexy ballenknijper *wbw*)

Met ogen die steeds groter leken te worden keek Jonathan Jayden aan. Het ging allemaal zo snel, en hij leek zo intimiderend. Hij was klein, maar leek veel meer ervaring te hebben dan Jonathan. '17 jaar?' Herhaalde Jonathan plots, nogal wanhopig. 'Dit is zeker 25 jaar geleden..' mompelde hij jammerend. Plots hapte Jonathan naar adem. 'MIJN HEMEL!' gilde hij zowat, met een hoge stem, toen hij Jayden's vingers aan de rand van zijn ballenknijper voelde. Hij kon het niet onderdrukken. De bobbel in zijn onderbroek was dùidelijk zichtbaar.

Jayden's wenkbrauwen kropen even omhoog toen die gast begon te gillen. Hij was zijn "innocent uke" rol al helemaal vergeten, hij was veranderd in een soort 'he wolf'. Hij trok de ballen knijper van Jonathan naar beneden en begon nog breder te grijnzen. Zijn handen sloten enig moment om Jonathan's pietje heen en streelde wat op en neer. Daarna gleden ze onder Jonathans shirt, Jayden liet hem nog even lijden. Hij wreef met zijn vingers langs de randen van Jonathan's navel.

Jonathan's adem stokte en gooide zijn hoofd naar achteren op de bank, en kreunde nogal moeilijk toen hij Jayden's handen voelde. Hij mocht dit niet doen, maar die Jayden was gewoon onmogelijk.. Hij was zowat ontegenspreekbaar, maar dat maakte hem niet minder onweerstaanbaar. Jonathan slaakte opnieuw een verlekkerde kreun, onderdrukt door zijn geweten. Even haalde hij diep adem, en kneep zijn ogen dicht. Zijn lippen perste hij op elkaar, en plots keek hij op naar Jayden. 'Doe het snel, voordat Robyn klaar is!' zei hij, nog steeds wat wanhopig.

Jayden's grijnste gemeen, hij hielt er van. Dat gezicht van die gast, zalig. Hij boog zich wat voorover en likte langs Jona's navel, hij zakte nog wat meer naar onder. Steeds meer richting het "geheime gebied" hij moest toegeven, het bleef raar. Hij bleef het maar uitstellen. Hij moest het nu gewoon doen, langzaam openden hij zijn mond, en begon zacht wat te "zuigen", dit was net een lollie. En hij hield van lollie's. Hij beet er zelfs even zacht in, het voelde geweldig, een soort gevoel van macht. Zijn handen gleden naar Jonathan's boven buik en wreven daar zacht overheen. Jayden nam na een tijdje wat afstand en liet een langgerekte klagerige kreun horen, hij rukte zijn eigen broek wat naar beneden en kroop -met zijn broek op zijn enkels- weer naar Jonathan toe. Tot dat hun gezichten net boven elkaar hingen, hij likte Jonathan langs zijn kaaklijn, zo door naar zijn oorlel. 'Draai je om..,' volgens mij had hij nog nooit zo zwoel geklonken.

Jonathan hijgde zacht, toen hij Jayden's tong voelde. Die jongen wist verdomme goed wat hij deed. Een lange, onmogelijke kreun ontsnapte Jonathan toen hij voelde waar hij stopte. Jonathan haalde wild adem en beet op zijn lip. Zich tegen zijn wil verzettend kneep hij zijn ogen stijf dicht, maar het was gewoon zo heerlijk. Misschien was het de frustratie, van al zo lang geen genot meer te hebben gehad. Toen hij voelde hoe Jayden ophield zuchtte hij en zijn gezicht leek krampachtig verrokken. Hij opende zijn ogen toen hij voelde dat Jayden boven hem hing, en hem lang zijn kaaklijn voelde likken. Hij hijgde zachtjes en knikte kort, terwijl hij zich bedacht dat hij nu maar beter kon verderdoen. Jonathan draaide zich met een kreun om, en viel op zijn buik. Het leek wel of hij uitgeput was, van de spanning, misschien.

Jayden grinnekte, 'al moe?' hij verschoof Jonathan wat en duwde met zijn hand zijn Jonathan's achterwerk wat omhoog. Hij trok zijn eigen onderbroek voor de zekerheid hij kroop wat dichterbij, en zette zich toen af tegen Jonathan aan en bewoog zich nogal ruw heen en weer. Zijn ademhaling werd zwaarder, en het zweet liep in sliertjes langs zijn warme voorhoofd. Hij nam wat afstand, en ging weer naar binnen, het ging met een razend tempo, misschien wel zo snel dat Jayden er bijna van vergat te genieten. Het voelde zo onwerkelijk, dat hij het nu met iemand deed die hij nog geen eens 5 minuten kent.

Jonathan ging niet in op Jayden's vraag, want voor hij het wist was het gastje al vertrokken. Hij besefte niet wat hem overkwam. Hoe had hij zo lang zonder dit gekund? Jonathan hijgde wild met de bewegingen van Jayden, en kreunde af en toe zachtjes. Hij voelde hoe Jayden stopte en haalde even adem, toen hij plots opnieuw begon. Jonathan kreunde luid, en zijn handen grepen in de stof van de zetel terwijl hij ruw meebewoog met Jayden. Jonathan kon zich niet meer onderdrukken en zuchtte en kreunde op alle mogelijke manieren. Dit was heerlijk! Hij voelde hoe hij tot zijn hoogtepunt geraakte. Niet moeilijk met het tempo van Jayden. Toch wou hij nog even doorgaan voor de absolute climax. 'Oh jezus!' kreunde hij, terwijl zijn gezicht tegen de zetel gedrukt werd.

Jayden ging nog een keer heen en weer, en sloeg een verlekkerde zucht. Hij nam wat afstand van Jonathan, hij kneep zijn ogen stijf dicht. Als ik mijn ogen opendoe, dan lig ik in mijn bed, en was dit allemaal maar een wilde droom. Hij openden zijn ogen, zijn mond viel wat open toen hij nogsteeds in de woonkamer zat, met Jonathan voor hem in een onmogelijke houding, hij leek momenteel verdacht veel op een verlepte dweil. Hij grinnekte even en trok zijn eigen broek omhoog. Het was niet tot hem doorgedrongen dat hij het had gedaan met de vader van Robyn die ongeveer zo'n 25 jaar ouder was.

Jonathan slaakte een langgerekte kreun, en voelde hoe Jayden klaar was. Nog bekomend van de inspanning en van de shock, lag hij nog steeds met z'n broek naar beneden te hijgen op de zetel. 'Mijn.. hemel..' bracht hij buiten adem uit.
In zijn hoofd telde hij tot drie, en spande zich even in om zich recht te duwen, zodat hij gewoon in de zetel zat. Terwijl hij nog steeds hevig ademhaalde, trok hij zijn broek omhoog en keek naar de jongen naast hem. Hij duwde zijn brilletje wat rechter op zijn neus en glimlachte een beetje ongemakkelijk. 'Dit..' zuchtte hij. '.. Was echt geweldig.' Een zwak glimlachje krulde om zijn lippen terwijl hij nog steeds naar Jayden keek.
Plots hoorde hij hoe de wc doorspoelde. Snel keek hij naar de deur van de badkamer en toen weer naar Jayden. Hij knipoogde even en duwde zichzelf toen recht. Hij sprong op en stak snel zijn hemd in zijn broek. Hij liep terug naar de afwas en bond de schort terug om zich heen, terwijl hij z'n handen opnieuw liet verdwijnen in het zeepsop en deed alsof er niks gebeurd was.

Robyn opende de deur van de badkamer en liep de kamer binnen. 'Heey Jayden!' zei ze blij, zonder enig idee van wat er gebeurd was. 'Ja, het duurde wat langer, want op de wc lag een tijdschrift met dé gamerecensie van het jaar! Die moest ik gewoon helemaal uitlezen!' zei ze met een glimlach. Ze liep naar de tafel toe en greep een koekje, dat ze meteen in haar mond stopte. 'Mhmhm!' bracht ze met volle mond uit. 'Mmlekkerm!' Ze stak haar duim op naar haar vader, die haar zijn altijd vriendelijke glimlach toewierp. Ze keek terug naar Jayden en slikte de brok door. 'Ik hoop dat m'n vader je niet al te veel verveeld heeft.' zei ze grinnikend, en nam nog een stuk of vier koekjes in haar hand. 'Zullen we naar m'n kamer gaan?' zei ze vriendelijk terwijl ze aan een tweede koekje begon.

'Eh, Nee hoor, het was heel gezellig,' Jayden slikte even, en liep achter Robyn aan. Hij wreef de slaap uit zijn ogen, hij kon het nog niet geloven. Echt niet, het voelde zo raar aan. Normaal gesproken had hij ook wel om een koekje gevraagd, maar hij had totaal geen honger op het moment.

Robyn glimlachte. 'Gelukkig maar!' zei ze lachend terwijl ze de deur van haar slaapkamer opende, Jayden als eerste liet binnengaan en de deur achter hem sloot. Ze deed teken dat hij op het bed mocht gaan zitten, als hij wou. In haar kamer stond een wandkast met strips, games en magazines. Tegen de andere muur stond een bureau met een laptop, en op de grond lagen wat spelconsoles en kleren. Zelf rolde ze de bureaustoel voor zich van onder de bureau en zette zich daarop. Ze keek glimlachend naar Jayden. 'Voor we beginnen, moet ik je nog iets zeggen..' zei ze een beetje verlegen, maar wel nog steeds met een glimlach. 'Euhm.. Na ons gesprek.. eh.. Is er nog wat gebeurd.. Tussen.. Mij en Kayto..' zei ze met een lichte blos op haar wangen. Jayden zou haar helpen met Kagami, maar nu ze Kayto had, was ze gelukkiger dan ooit.

'IK WIST HET JE GAAT MET DIE VUILE HOND!' het floepte er zomaar uit, en dan niet zacht, nee knoert hard. De buren konden er ook van meegenieten, misschien de overburen ook nog. 'Ik bedoel.., ja dat wist ik,' piepte Jayden er achteraan. 'Het spijt me Robyn,,, als ik je nu een verkeerde indruk geef.., maar..,' Jayden schraapte even zijn keel, 'Kayto is niet wie het blijkt te zijn.., in tegendeel, ik heb hem gisteravond gezien, met een meisje, Gina. Misschien ken je haar wel, BoezemGina, hoe dan ook.., hij perste haar af, hij vroeg haar om geld, in de steeg naast Nakamura,' Jayden staarde naar zijn schoenen, damn, hij brak haar hart. Ohnee hij brak haar hart, straks was het allemaal zijn schuld. Dan vertelde ze het tegen Jonathan, en dan was die natuurlijk boos op hem omdat hij zijn dochters hart hij gebroken.

Robyn keek hem geschrokken aan. 'Wat..?' bracht ze niet begrijpend uit, tot hij het begon uit te leggen. Haar glimlach maakte plaats voor een bedrukte uitdrukking. Ze wou hem verassen, maar in plaats daarvan begon hij een boekje open te doen over Kayto. Haar Kayto, waar ze smoorverliefd op was. Boezemgina? Robyn wou wat zeggen, maar ze wist niet wat. Hij perste haar af. Hij was een oplichter. Robyn begon onregelmatiger te ademen en dwong zichzelf om niet te huilen. Ze bleef Jayden zo normaal mogelijk aankijken. Toen hij klaar was wendde ze haar blik af naar de grond. Ze dacht aan hem en haar, en aan hoe verliefd ze was. Maar hij was een afperser, hij was niet goed. Met ogen die vochtig waren keek ze op naar Jayden, en ze snikte een paar keer, maar probeerde zich nog in te houden. Langzaam stond ze op en kroop op haar bed, naast Jayden. Ze sloeg haar armen om hem heen, en legde haar hoofd tegen zijn schouder. Ze snikte plots heftig, en begon te huilen. Zacht, want ze wou niet huilen, maar ze moest gewoon. Het liefst kroop ze nu bij Kayto, maar dat kon niet. Dat mocht niet. Ze voelde een stekende pijn vanbinnen en huilde nog steeds, terwijl ze tegen Jayden aangekropen was.

Jayden voelde hoe Robyn tegen zich aan kroop, zijn hart deed opeens vreselijk pijn. Alsof die verscheurt werd, opgestampt en opgespuugt. 'Het spijt me..echt zoveel..ik had het je niet mogen vertellen,' natuurlijk wist hij dat hij er verstandig aan had gedaan. Hij wou niet dat dit Robyn ook gebeurde, hij sloeg voorzichtig zijn arm om Robyn heen.