Noëll's appartement.

Christopher tilde Noëll lichtelijk iets op, zodat hij haar tussen muur en hemzelf kon klemmen, omdat hun houding anders absoluut niet uit te houden zou zijn. Hij bewoog zich langzaam op en neer, hij wilde niet te gehaast, te snel. Het was een tijd geleden geweest, hij moest genieten van elke minuut, elke seconde. had haar in zijn zich aan haar vastgeklemd, als bescherming. Hij wilde haar niet verliezen. Zijn ademhaling werd steeds iets zwaarder, terwijl de lucht al zo ijl was door de damp. Het leek of de rest van de wereld niet bestond, alsof Noëll was waar hij zijn hele leven op heeft gewacht.

Noëll trok haar gezicht even samen terwijl haar ademhaling iets sneller werd. Ze blies een paar hijg geluiden uit in zijn oor, en genoot van seconde op seconde. normaal zou ze dit helemaal niet doen, niet zo snel. maar voor Christopher zou ze alles willen doen. Ze voelde alles van zijn lichaam dat haar aanraakte, en alles voelde zo fijn,zo zacht. ze hijgde iets harder en drukte ondertussen een kus op zijn wang, dit gevoel wilde ze nooit meer kwijt.

Christopher gooide zijn hoofd in zijn nek, met zijn ogen dichtgeknepen. De adrenaline stroomde door zijn hele lichaam, en zijn onderbuik kriebelde. Dit mocht gewoon nooit eindigen, wat er was tussen hem en Noëll. 'Noëll,..' piepte hij door zijn zware adem heen. Hij slaakte een stille kreun, en bewoog zich ietsje heviger dan dat hij net deed. Hij hield Noëll vast zoals hij dat nog nooit had gedaan. Dit mocht niet kapot, dat zou zijn einde worden. Noëll deed hem zijn problemen vergeten, ze deed de tijd stilzetten.

Noëll kreunde en sloeg kreten dat van zacht naar hard ging. Ze legde een hand half in zijn haar en boog haar bovenlichaam naar voren. Ze was vergeten wat er zich had afgespeeld deze avond en wilde er beslist niet aan terug denken. Hem kwijt raken kon ze niet, ze zal hem altijd zoeken. Ze hijgde terwijl de stoom nog meer zweetdruppels bezorgden dan Christopher al deed. ze bewoog mee op de ritme die ze samen maakten, een ritme die ze nooit eerder had gevoeld, maar waarvan ze zeker wist dat dit de beste was.

Christopher kreunde hoorbaar, en zijn greep werd nog iets strakker. Zijn lippen legde hij in Noëll's nek, en kneep zijn ogen nog altijd dicht. Zijn bewegingen werden steeds korter en strakker, terwijl hij Noëll's lichaam tegen zich aan voelde kronkelen. Het leek wel een afgesproken samenwerking, de een ging perfect in op de ander, als een klokkenspel dat steeds op tijd afspeelde. Perfecte rust, en tegelijk ook onwetend over wat er de volgde seconde zou gebeuren.

Noëll voelde de bewegingen veranderen en kreunde nog iets bij. Ze legde haar hoofd naar achter terwijl ze Christopher's lippen in haar nek voelde. Dit was zo geweldig voor haar, alles was gewoon zoals het hoorde te zijn. die ontmoeting,de liefde,en dit. alles leek gewoon geplant zoals het moest. Noëll kreunde legde haar mond bij zijn oor terwijl ze er speels mee speelde.

Christopher voelde het water van zijn voorhoofd lopen, deels zweet van zijn inspanning, en deels gewoon van de damp. Christopher's lippen zochten hun weg over Noëll's hals, en hij voelde zich langzaam tot een zeker hoogtepunt komen. Zijn bewegingen werder even iets intenser, maar voor dat hij het wist was het voorbij en werd zijn grip weer iets slapper, en zijn bewegingen langzamer. Hij opende zijn ogen, en keek met een liefkozende blik in Noëll's ogen. 'Ik houd van je,' fluisterde hij, en drukte zijn lippen op de hare.

Noëll voelde de laatste drukken van hun lichamen, en ze blies een harde zucht uit. 'Ik ook van jou,' zei ze terwijl haar lippen die van hem weer zochten. ze stopte even en klemde haar benen nog iets strakken om hem heen, 'Je gaat na dit avontuurtje toch niet weg?' vroeg ze terwijl ze een schamper glimlachje op zette en met haar vingers nog steeds in zijn haar speelden.

'Tuurlijk ga ik weg, ik droog me zo af en dan ga ik weg, en vervolgens doe ik alsof ik je nooit gekend heb,' zei hij, en grinnikte even. 'Tuurlijk niet.. ik hou van je, ik wil bij je blijven, tegen je aan liggen en in slaap vallen, en weer samen wakker worden. Ik hou van je,' zei hij, nu met een serieuzere blik, en legde zijn beide handen op haar wangen, en drukte zijn voorhoofd tegen de hare aan. Zo bleef hij even gliimlachend staan, terwijl het water ongestoord doorstroomde. Alles was goed.

Noëll glimlachte opgelucht. Zoals het nu ging wist ze zeker dat dit voor altijd kon zijn, en dat wilde ze maar al te graag. Ze kuste hem innig en liet zich van hem afglijden. 'Laten we ons dan maar snel afdrogen, dan kunnen we dat wakker worden met elkaar eens even waarmaken,' zei ze terwijl ze de douche kraan stil zette en het deurtje van de douchecabine opengooide.

Christopher glimlachte, en stapte achter Noëll aan de douchecabine uit. De koude lucht die zijn vel raakte, bezorgde hem koude rillingen en even stond hij stil. Hij pakte een van de handdoeken die netjes opgestapeld op een plankje lagen, en droogde in de eerst plaats zijn gezicht, en toen zijn haren. Toen hij de handdoek weer van zijn hoofd haalde, stond zijn haar rechtovereind. Hij grinnikte even om zichzelf toen hij zich in de spiegel bekeek, en ging toen verder met afdrogen.

Noëll droogde zich zorgvuldig af en bondt haar handdoek om haar lichaam heen terwijl ze haar blik op Christopher stil legde. Ze schoot even in een lach door zijn recht overeindstaande haar en sloeg haar eigen haar achterover. 'Je bent me er ook 1 zeg,' zei ze terwijl ze het licht in de douche uit knipte. 'kom,' volgde ze erachteraan terwijl ze haar tanden bloot stelde.

Christopher gooide de handdoek in de daarvoor bestemde wasmand, en liep toen achter Noëll aan. Hij gloeide helemaal, ondanks dat het best wel koud was in de hal. Hij glimlachte even, toen hij naar Noëll keek. Hij besefte nog niet helemaal wat ze nou net hadden gedaan. Wat bofte hij toch met haar. De glimlach maakte plaats voor een enorme grijns, deze dag kon zeker niet meer stuk.

Noëll liep met een glimlach op haar gezicht haar woonkamer binnen en keek uit het raam. Of ze hier nou stond in een handdoek, of naakt, mensen van onderen zouden haar toch nooit zien. Ze draaide zich langzaam om en keek glimlachend naar Christopher. 'Ik ga wat warms maken, thee bijvoorbeeld, jij ook een kopje?' vroeg ze terwijl ze haar hand op zijn heup legde. 'Je mag je trouwens wel omkleden als je wilt natuurlijk,' ze grijnsde even en verdween naar de keuken. Ze wist niet goed wat ze nu nog wilde, haar leven leek gewoon weer compleet zoals het hoorde bij iedereen.

Christopher bond de handdoek om zijn heup heen, en ging op de bank zitten. Hij vond het nog niet erg nodig om wat aan te trekken, het was toch warm in de woonkamer. Niet veel later kwam Noëll terug, met de zo beloofde thee. Hij pakte het kopje van haar aan, die nog gloeiend heet was. Hij glimlachte naar Noëll, hij kon gewoon zijn ogen niet van haar af houden. Ze gaf hem een gevoel, hij kon zichzelf gewoon niet in bedwang houden in de buurt van haar. Christopher nipte van zijn thee, nog altijd terwijl hij Noëll aan keek.

Noëll glimlachte even en deed hetzelfde als Christopher terwijl ze zich tegen hem aandrukte. met een schuin oog keek ze omhoog terwijl ze even grijnsde. 'wat is er?' vroeg ze terwijl ze hem een kus op zijn kin gaf. Ze voelde zich veilig bij hem, alsof ze elkaar al jaren kende. ze wist dat ze verliefd was, en dat dit gevoel nooit meer over ging. ze wilde het ook echt niet meer kwijt. en Christopher.. hem al helemaal niet.